رقعة الجیب –دعا دفع بی حالی وبی حوصلگی و دعادفع بلا

رقعة الجيب (حرزحضرت امام رضاعليه السلام)
روايت است از ياسر خادم مأمون كه گفت زمانى كه وارد شد ابوالحسن علىّ بن موسى الرّضاعليه السلام به قصر حميد بن قحطبه بيرون كرد از تن لباس را و داد به حميد و حمل كرد حميد و داد به جاريه خود كه بشويد آن را پس نگذشت زمانى كه آن جاريه آمد و با او رقعه اى بود و داد به حميد و گفت يافتم اين رقعه را در گريبان لباس ابوالحسن عليه السلام پس حميد به آن حضرت گفت فداى تو گردم بدرستى كه اين جاريه يافته است رقعهاى در گريبان پيراهن تو چيست آن فرمود تعويذى است كه آن را از خود دور نمى كنم حميد گفت ممكن است كه ما را مشرّف كنى به آن پس فرمود كه اين تعويذى است كه هركه نگاه دارد در گريبان خود دفع مى شود بلا از او و مى باشد براى او حرزى از شيطان رجيم پس خواند تعويذ را بر حميد و آن اين است:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ بِسْمِ اللَّهِ اِنّى اَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْكَ اِنْ كُنْتَ تَقِيّاً اَوْغَيْرَ تَقِىٍ اَخَذْتُ بِاللَّهِ السَّميعِ الْبَصيرِ عَلى سَمْعِكَ وَ بَصَرِكَ لا سُلْطانَ لَكَ عَلَىَّ وَ لا عَلى سَمْعى وَلا عَلى بَصَرى وَلاعَلى شَعْرى وَلاعَلى بَشَرى وَلاعَلى لَحْمى وَلا عَلى دَمى وَلا عَلى مُخّى وَلا عَلى عَصَبى وَلا عَلى عِظامى وَلاعَلى مالى وَ لا عَلى ما رَزَقَنى رَبّى سَتَرْتُ بَيْنى وَ بَيْنَكَ بِسِتْرِ النُّبُوَّةِالَّذِى اسْتَتَرَ اَنْبِيآءُ اللَّهِ بِهِ مِنْ سَطَواتِ الْجَبابِرَةِ وَالْفَراعِنَةِ جَبْرَئيلُ عَنْ يَمينى وَ ميكائيلُ عَنْ يَسارى وَ اِسْرافيلُ عَنْ وَرآئى وَ مَحَمَّدٌ صَلّىَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَمامى وَاللَّهُ مُطَّلِعٌ عَلَىَّ يَمْنَعُكَ مِنّى وَ يَمْنَعُ الشَّيْطانَ مِنّى اَللَّهُمَّ لا يَغْلِبْ جَهْلُهُ اَناتَكَ اَنْ يَسْتَفِزَّنى وَ يَسْتَخِفَّنى اَللَّهُمَّ اِلَيْكَ الْتَجَاْتُ اَللَّهُمَّ اِلَيْكَ الْتَجَاْتُ اَللَّهُمَّ اِلَيْكَ الْتَجَاْتُ.

مهج الدّعوات، رضىّ الدّين سيّد بن طاوس قدّس سرّه.

قاعده: با گلاب و زعفران ، در كاغذ بي خط و با طهارت كامل نوشته شود و پيوسته با خود به همراه داشته باشد.